Informatie voor reumatologen

Reumatoïde artritis is een auto-immuunziekte die vooral de gewrichten aantast, maar ook systemische manifestaties kan hebben zoals pulmonaire fibrose, vasculitis en cardiovasculaire aandoeningen. De pathofysiologie omvat synoviale ontsteking en hyperplasie, vorming van pannus en destructie van kraakbeen en bot. Diagnostische criteria zoals de 2010 ACR/EULAR criteria zijn ontwikkeld om vroege ziekte op te sporen, en biomarkers zoals anti-CCP en reumafactoren spelen een belangrijke rol bij de diagnostiek. Behandelopties zijn beschikbaar in de vorm van TNF-alfa remmers (adalimumab), JAK-remmers (baricitinib, upadacitinib) en biologicals gericht op B-cellen (rituximab) en T-cel co-stimulatie (abatacept). Deze behandelingen zijn aantoonbaar effectief gebleken, hoewel monitoring voor bijwerkingen zoals infecties essentieel blijft.^1,2

De ziekte van Bechterew, ook bekend als ankyloserende spondylitis, is een chronische inflammatoire aandoening die de wervelkolom en sacro-iliacale gewrichten aantast, leidend tot pijn en stijfheid. De ziekte kan ook perifere gewrichten, entheses en andere organen aantasten. Pathologische kenmerken omvatten inflammatoire infiltraten, syndesmofytvorming en ankylose. Beeldvormende technieken, zoals MRI, helpen bij de vroege diagnose en monitoring van ziekteactiviteit. Behandelingsopties omvatten TNF-alfa remmers (adalimumab, etanercept, infliximab) en IL-17A-remmers (secukinumab), die effectief zijn gebleken bij het verlichten van symptomen, het verbeteren van de mobiliteit en het vertragen van de progressie van structurele schade. Daarnaast wordt er onderzoek gedaan naar targets zoals IL-23 en JAK.³

Artritis psoriatica is een chronische inflammatoire gewrichtsaandoening die wordt geassocieerd met psoriasis en kan leiden tot progressieve gewrichtsschade en functionele beperkingen. De ziekte presenteert zich meestal met asymmetrische oligoartritis, spondylitis en enthesitis. Diagnostische technieken zoals MRI en echografie worden steeds belangrijker om vroege gewrichtsschade en actieve ontsteking te detecteren. Behandelingen met behulp van TNF-alfa remmers zoals adalimumab, IL-17 en IL-23 remmers zoals ustekinumab, JAK-remmers zoals tofacitinib en PDE4-remmers zoals apremilast, zijn effectief gebleken in het verminderen van symptomen en het verbeteren van de levenskwaliteit.⁴ Publicaties benadrukken ook het belang van een multidisciplinaire benadering bij de behandeling van artritis psoriatica, waarbij dermatologen en reumatologen samenwerken om optimale zorg te bieden.⁵